Φανάρια λαδιού

Οι κραυγές πόνου και αγανάκτησης ήταν συνηθισμένος βραδυνός ήχος στην Αθήνα του Όθωνα. Τα πρώτα φανάρια λαδιού τοποθετήθηκαν το 1835 αλλά το φως ήταν αδύναμο και κλέφτες τα κατέστρεφαν συχνά. Στις αρχές της δεκαετίας του 1850 υπήρχαν περίπου διακόσια φανάρια αλλά οι Αρχές τα άναβαν μόνο όταν δεν είχε φεγγάρι. Συνήθως, λοιπόν, η πόλη ήταν θεοσκότεινη και τα ατυχήματα συχνά.

Δημιουργός: Αφοί Ρωμαΐδη (1895) / Brothers Rhomaides (1895)
Προέλευση: Μουσείο Μπενάκη (Wikipedia Commons) / Benaki Museum (Wikipedia Commons)
Πηγή κειμένου: Θανάσης Γιοχάλας και Τόνια Καφετζάκη, Αθήνα: Ιχνηλατώντας την πόλη με οδηγό την ιστορία και τη λογοτεχνία, Αθήνα, 2013.