Ο τύπος των ήλων. Η ιστορία ενός τραύματος

Συχνά χώροι, αντικείμενα και ήχοι μας υπενθυμίζουν οδυνηρά γεγονότα. Οι μνήμες αυτές αναδεικνύουν την ανάγκη διαρκούς αναμέτρησης με το παρελθόν για την κατανόηση και αποδοχή του τραύματος. Αυτή είναι η περίπτωση των Εβραίων της Ξάνθης, μιας κοινότητας Ισπανοεβραίων Σεφαραδιτών που μιλούσαν τη γλώσσα «Λαδίνο» και αριθμούσαν πάνω από 500 άτομα μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα ξημερώματα της 4ης Μαρτίου του 1943 συνελήφθησαν σχεδόν όλα τα μέλη της κοινότητας από τις βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής και οδηγήθηκαν στην Τρεμπλίνκα, απ’ όπου δεν επέστρεψε κανείς. Σήμερα ελάχιστα θυμίζουν την παρουσία τους. Η συναγωγή, που χτίστηκε το 1924-26 με δωρεά του Ισαάκ Ντανιέλ, υπήρχε μέχρι το 1995. Το εβραϊκό νεκροταφείο στον δρόμο Ξάνθης-Διομήδειας σώζεται ακόμη. Το 2022 η πόλη ανέγειρε μνημείο προς τιμή των Εβραίων Ξανθιωτών, θυμάτων του Ολοκαυτώματος. Στη φωτογραφία εικονίζεται το εβραϊκό νεκροταφείο μετά την αποκατάστασή του από το ΠΑΚΕΘΡΑ.

Δημιουργός: Άγνωστος
Προέλευση: Wikimedia commons
Πηγές κειμένου: Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο: Η εβραϊκή κοινότητα Ξάνθης.